Joumyaku

Een lauwe droom
Stilletjes ruisende herinneringen
Blauw, blauw stroom jij voorbij
Zelfs als het vervaagt, val ik in een sluimer
Waarheen gaat mijn hart, onbekend

Ik nies en besef
De winter lijkt nog steeds te duren
Als ik mijn witte adem uitblazend, zou de
Verwarring in mijn borst maar verdwijnen

De verandering van hart is voltooid
Omdat het alles in kleur verandert
Zelfs emoties worden onzichtbaar, als een
Onhandige lippenbeweging

Ik ontvang een onbekende liefde
Als het gebabbel weerkaatst in de lucht
In de draaikolk van duizeligheid, wat denk ik
Tussen verdriet en licht

Een lauwe droom
Stilletjes ruisende herinneringen
Blauw, blauw stroom jij voorbij
Wat terugkomt is helder, maar een illusie
Als ik het aanraak

Wordt het alleen maar
Wordt het alleen maar
Wordt het alleen maar
Altijd

Als ik naar het gras kijk
Verlies ik de brandende gedachten
Als de brandende rommel zich verzamelt in de sneeuw
Klinkt het als een sprankeling, een eiland van dromen

In de snijdende lijn van het noodlot
Worden we gewoon noten
Omdat ons lichaam, verleden en toekomst
Lijkt te verdwijnen in het universum

Een lauwe droom
Stilletjes ruisende herinneringen
Blauw, blauw stroom jij voorbij
Wat rondgaat is een ongrijpbare illusie
Die niet bereikt kan worden, diep in mijn hart

Met de vertrouwde leugens in allerlei kleuren
Mengt alles zich met jou
Omdat het troebel wordt, is alles uiteindelijk een illusie
Zonder steun
Wordt het alleen maar
Wordt het alleen maar
Wordt het alleen maar
Altijd