空中ブランコ (kuuchuu buranko)

Neem mijn hand, ik ben niet bang
Ik neem je overal mee naartoe
Kleine littekens, ik lach erom
Jij bent zo lief, ik voel niets meer

De schaduw van mijn droom komt samen
Ik zal je goed opvangen, dat beloof ik

Schommelend en wiegend
Zo blijven we gewoon verlangen
Aan de andere kant van mijn uitgestrekte arm ben jij
We komen dichterbij, maar
Herhalen het gewoon
Als we onze verbonden armen loslaten, vallen we in de duisternis.

Wat eroverheen valt, zijn druppels van herinneringen
Tranen in mijn ogen
Kleurige, treurige schatten
Zelfs als ik mijn oren sluit, hoor ik je lach
Ik geef je liefde tot de wereld eindigt

Ook al zijn we ongelijk, als we onze vleugels hebben
Kunnen we zeker goed vliegen

Schommelend en wiegend
Zo blijven we gewoon samen
Met mijn uitgestoken hand zie je, je lacht
Als je weer pijn hebt en de tranen vallen
Als de vingers die verstrengeld waren, langzaam loskomen,
Vallen we.

Schommelend en wiegend
Zo blijven we gewoon verlangen
Aan de andere kant van mijn uitgestrekte arm ben jij
We komen dichterbij, maar
Herhalen het gewoon
Als we onze verbonden armen loslaten, vallen we in de duisternis.
Schommelend en wiegend
Zo blijven we gewoon samen
Met mijn uitgestoken hand zie je, je lacht
Als je weer pijn hebt en de tranen vallen
Als de vingers die verstrengeld waren, langzaam loskomen,
Vallen we.