Fukurou

Dit is waarschijnlijk, een liefdevolle therapie
De schaduw van de uil is nog niet weg
Als ik het in een lied probeer, duurt het ongeveer 5 minuten voordat de roes komt
Ik heb een kus gegeven die niet van jou was. De kleine maan keek met een zijwaartse blik
Het verste van alles, gewoon een gedachte

Liefdesverdriet. Jouw stem die in mijn hart bleef hangen, een vergeten ding
Waar leidt mijn slapeloze nacht naartoe?
Een mail naar de sterrenloze nacht, stuur een elektrische magie

Bleek en schaduwrijk. De kleurverschillen zijn verontrustend. Als we elkaar kunnen ontmoeten, een ideale plek——

De onrustige borst klopte. Terwijl ik het licht vergat
Duister. Laat me een droom zien die jou raakt, oehoe
Huilend, met gesloten ogen
Als ik de tranen zie die uit mijn herinneringen zijn gevallen, en ik kijk naar de toekomst
Verlangend, dierbaar, pijnlijk, moeilijk, treurig
In het moment dat ik niet kon zien, knipperde ik, nu in een treurige slow motion——

Ik wil je zien, maar kan je niet ontmoeten, die bloem die ik achterna liep en aanraakte
Doorweekt, een illusie

Verlangen naar liefde, plotseling lachen
Egoïstisch. Een gebroken schip
Als het zinkt, word ik net als de nacht, dezelfde temperatuur
Met letters vol correcties, de logica van woorden blijft onopgelost

Omgekeerde gedachten. Een werveling van gevoelens. Als we elkaar ontmoeten, een dromerigheid——

De krakende borst begon te huilen, omdat mijn hart breekt
Duister. Een droom die jou meeneemt, weerspiegeld, oehoe
Als ik mijn ogen scheef sluit en de herinneringen opsluit
Zullen de verspreide vleugels zich in het rond draaien
Kussen, verwonden, verstrikt raken, overlappen, naar beneden vallen
In het moment dat we de eeuwigheid voorbij zijn, nu in een treurige isolatie——
Waar je ook gaat, ik denk aan jou, deze verspreide bloem
Doorweekt van tranen, een luchtspiegeling

In de laatste fase van de emotionele theorie wil ik je iets vertellen
We willen allemaal net iets gelukkiger zijn dan iemand anders
De herinneringen nemen adem en verdwijnen, de realiteit van de liefde
Is nu net zo helder als dat sterrenlicht, eenzaam
Ik stop met het schrijven van de ongezonden e-mails, deze ceremonie beëindig ik vandaag
——, ik, jij, zullen elkaar vergeten

Als ik wankel, wiebel ik
——, schitterend, jij schittert

De onrustige borst klopte. Terwijl ik het licht vergat
Duister. Laat me een droom zien die jou raakt, oehoe
Huilend, met gesloten ogen
De herinneringen verspreiden zich, de vleugels draaien in het rond
De fluisterende borst steeg op. Terwijl het licht verborgen is
Herhaaldelijk, de nacht, op zoek naar de toekomst

Verlangend, dierbaar, pijnlijk, moeilijk, treurig
In het moment dat ik niet kon zien, knipperde ik, nu in een treurige slow motion——
Ik wil je zien, maar kan je niet ontmoeten, die jij die ik aanraakte
Doorweekt, een illusie