Yo, Dueña de la Noche

Lucía: Hij kwam binnen, ik sliep, stilletjes kwam hij dichterbij
Hij gaf me een streling, en in zijn armen nam hij me mee
Toen ik zijn lichaam voelde, langzaam werd ik wakker
En mijn angst verdween toen hij tegen me sprak

Joaquín: Rustig aan, liefje, rustig, slaap maar, het is ik, mijn leven

Lucía: En ik geloofde hem, tot ik op een dag per ongeluk ontdekte
Dat alles een leugen was
Die strelingen waren niet alleen van mij
En de woorden die hij altijd zei
Ik was de heerseres van de nacht, maar zij van de dag
En al die tijd dat hij me nooit gaf
Lachte hij om de tijd die ik miste
Ik was de heerseres van de nacht, maar niet van zijn leven
Het was allemaal leugen, leugen

Lucía: Alles was al veranderd, hoewel hij het niet wist
Ik probeerde het te vergeten, maar het was nutteloos, ik kon niet
Zo diep en zo groot was de liefde die ik hem gaf
Dat ik me niet kon aanpassen aan het idee dat hij me bedrog
Hij kwam binnen, ik sliep niet, in stilte wachtte ik op hem
Toen hij dichterbij kwam om me te omarmen, maakte ik een einde aan zijn leven
En ze kwamen me halen, ik ben hier sinds die dag
En 's nachts als ik ga slapen hoor ik hem nog steeds

Joaquín: Rustig aan, liefje, rustig, slaap maar, het is ik, mijn leven

Lucía: En ik lachte, want uiteindelijk ontdekte ik per ongeluk
Dat hij me niet bedrog
Die strelingen waren alleen van mij
Alles was een uitvinding van mijn fantasieën
Ik was de heerseres van zijn leven en hij leefde niet meer
En op een ochtend ging ik hem zoeken
Om samen te zijn zoals op de eerste dag
En toen hij me vond, omhelsde hij me en zei
Rustig aan, liefje, rustig.