Marido y Mujer

Lucía: We ruziën om de kleinste dingen,
En daarna praten we niet meer,
Jij in jouw wereld en ik in de mijne,
Zonder enige interesse meer...
Joaquín: De simpele details zijn voorbij,
Die kus voor het slapengaan,
Vandaag is alles zo koud en afstandelijk,
Aan jouw zijde ben ik niet meer blij...
Lucía en Joaquín: Het kan niet waar zijn, het kan niet waar zijn,
Dat de liefde en het respect zijn gestorven die er ooit waren...
Het kan niet waar zijn, het kan niet waar zijn,
Dat we vergeten dat we nog steeds man en vrouw zijn...
Lucía: We geven elkaar de schuld van alles,
Nooit geven we elkaar gelijk,
We vermijden om met z'n tweeën alleen te zijn,
De stilte maakt het alleen maar erger...
Joaquín: Zondagen zijn eindeloos,
En maandagen is het weer rustig,
De routine helpt om te vergeten,
De angst om elkaar weer te zien...
Lucía en Joaquín: Het kan niet waar zijn, het kan niet waar zijn,
Dat de liefde en het respect zijn gestorven die er ooit waren...
Het kan niet waar zijn, het kan niet waar zijn,
Dat we vergeten dat we nog steeds man en vrouw zijn...