Resignación

Die leugen kun je niet meer verdragen
het doet pijn aan je ziel, niets kun je veranderen
je ontwijkt mensen om er te komen
wie weet waarheen?
Die trap lijkt niet te werken
hoor je dat gekrijs van metalen wielen?
je wacht op die reis, als vee ga je,
arm dier.
Wanneer je slapend naar beneden gaat, staat de krantenjongen daar
weer die trap, je moet weer op en neer
ze vallen je aan zodra je naar buiten komt,
folders gaan ze je geven.
Beter dat je je binnen goed gedraagt, jongen
het zijn allemaal verwende lui in volle bloei
je schrijft wat je vingers zeggen, ze lijken te branden
en je geest buigt zich.
Het bord vertelt je wat jouw plek is
iedereen accepteert het zonder te mopperen
maar het stoort jou.