おともだち (otomodachi)

Wie liegt er?
Je zei dat je niet zou verraden, toch?
Wie liegt er?
Verbergen heeft geen zin, hoor.
Vrienden,
Vrienden,
Vrienden,
Vrienden.

Wij zijn toch beste maatjes?
Altijd onze belofte.
Als je me in de steek laat, is het voorbij.
Een levensgevaarlijke belofte.

Altijd, elke dag, samen,
Wij zijn altijd samen.
In de hoek van het Pentagon,
Is er altijd iemand alleen.

Onze gelijke symbolen,
Iedereen in het rood.
Ik ben de enige in het zwart, een charm.
Het is iemands schuld.
"Geef een antwoord, alsjeblieft."

Wie liegt er?
Je zei dat je niet zou verraden, toch?
Wie liegt er?
Verbergen heeft geen zin, hoor.
Vrienden,
Vrienden,
Vrienden,
Vrienden.

Lie, lie, lie,
Lie, lie, lie,
Lie, lie, lie,
Lie, lie, lie,
Lie, lie, lie,
Lie, lie, lie,
Lie, lie, lie,
Lie, lie, lie.

Wie liegt er? "Ik weet het niet."
Omgekeerde handpalmen, dat is normaal.
Schattig, maar met een sneer.
Ga naar mijn andere account en ik ga je afstraffen.
"Beste vriend" is alleen maar woorden.
"Zeker geheim" tot vandaag.
Zelfs als het verhaal verdwijnt,
Neem ik een screenshot en deel het.

Iedereen legt zijn vingers erop,
En vraagt dan.
Niemand kan stoppen,
Een spirituele voorspelling.
"Kom alsjeblieft."

Die gebruikelijke pinkbelofte werkt niet meer,
Er zijn te veel bewerkte herinneringen.
Wat was ook alweer de waarheid?
Met wie had ik die belofte gemaakt?

Wie liegt er?
Je zei dat je niet zou verraden, toch?
Wie liegt er?
Verbergen heeft geen zin, hoor.
Ik ben het niet.

Vrienden,
Wie liegt er?
Je zei dat je niet zou verraden, toch?
Wie liegt er?
Verbergen heeft geen zin, hoor.
Vrienden,
Vrienden,
Vrienden,
Vrienden.