Obsesión

Peter Manjarres

Obsessie

Wat zegt je blik
Wat voor vreemds hebben je ogen
Als ik naar je foto kijk
Houdt een vreemde obsessie me tegen

Mijn God, jij die de schepper bent van alles
De mooie dingen die er zijn in de wereld
Waarom hoor je mijn verzoeken niet?

Je maakte dokters voor alle kwalen
Maar waarom heb je er geen gemaakt
Die een liefdesverdriet kan genezen?

Ik zou willen dat de aarde achterstevoren draaide
Om klein te worden en opnieuw te worden geboren
En niet meer naar je te hoeven verlangen
Je niet meer op je foto's te hoeven zien
Je niet meer in mijn borst te dragen
Alsof je een deel van mij bent

Barranquilla, stad van zangers
Van vallenato's en accordeons
Versier je straten, vertel haar
Dat ik wens dat ze gelukkig is
Dat dit het laatste lied is dat ik schrijf
Dat ik niet geloof dat ik weer verliefd word
Maar vertel me hoe je het deed, meid
Om me te vergeten

De mensen bekritiseren me
Omdat ik nu geen feestbeest meer ben
Met jouw vertrek, meid
Voel ik meer kou, ik sterf in stilte
Zorg goed voor mijn kinderen
Want je weet dat ik van ze hou
Mijn God, geef me kracht
Om door te gaan met dit lied
Ik herinner me een oktober, jouw verjaardag
Ik zweer dat ik het probeer, maar het lukt me niet
Zoek het medicijn om het te vergeten