Anhelando Iruya

Ik verwacht niet dat je me herinnert
Ik ben gewoon één van de velen die vertrekken
Een dankbare reiziger van de warmte van de schuilplaats
Die je me die keer gaf
Bijna zonder iets te vragen, toonde je me je blik
Van een andere wereld
Je stap is zo sereen
Je vrede en de eenvoud
Waarmee je me leert houden van jou

Ik sluit mijn ogen
Verlangend om je weer te zien
Ik sluit mijn ogen
En het lijkt alsof ik je weer zie

Verborgen in de kloof
Verraadt je kapel je
En een klein dorpje ineens
Ik ben dankbaar voor je bergen
Je glimlachen, je ochtenden
En de grote rivier

Jij schilderde mijn pupillen
Met kleuren van het leven
En de nederigheid van je mensen
En alleen wanneer de rivier
De laat passerend die wandelt
Kom je bij jou

Ik sluit mijn ogen verlangend om je weer te zien
Ik sluit mijn ogen en het lijkt alsof ik je weer zie
Ik sluit mijn ogen verlangend om je weer te zien
Ik sluit mijn ogen en het lijkt alsof ik je weer zie
Weer
Weer

Ik hoop dat je me herinnert
Ik ben gewoon één van de velen die vertrekken