Oso carpintero.

Er was eens een timmerbeer
Die leefde heel arm
Hij huilde omdat zijn beertjes
Hongerig om hem vroegen

De ekster stal zijn hamer
Spijkers en zaag
Hij huilde omdat zijn gereedschap
Hij niet kon kopen

Hé schatje, ik wil brood-
Lieve schat, dat is er niet-

Een mooie en rijke hert
Die de pijn van de beer hoorde
Gaf hem veertig munten
Voor gereedschap en materiaal

En de beer met zijn zes beertjes
Maakte fietsen
Met wielen van zoete sinaasappels
En met zijn toeters (piep, piep)

De katten kochten ze allemaal
Om te racen
Tegen de konijntjes
Van het koninklijk paleis

En hiermee verdiende hij een fortuin
En gaf hij het hert een festival

En nu heeft hij zo'n grote schat
Dat hij elk beertje heeft gegeven
Drie zakken vol goud
Duizend speeltjes, honing en brood