A La Orilla de Un Palmar

Aan de oever van een palmbos
Zag ik een mooie jongedame
Haar mondje van koraal
Haar oogjes, twee sterren.

Toen ik voorbij liep vroeg ik
Wie er bij haar was
En ze antwoordde huilend:
Ik leef alleen in het palmbos.

Ik ben een wees, ach!
Ik heb geen vader of moeder
Geen vriend, ach!
Die me komt troosten.

Alleen ga ik door het leven
Aan de oever van het palmbos
En alleen kom en ga ik
Als de golven van de zee.