Jardins Proíbidos
Paulo Gonzo
Verboden Tuinen
Wanneer de ochtend aanbreekt, in de lucht,
Beweegt het licht zonder het te willen,
En zelfs de dag, komt langzaam aan,
Om jou te zien.
En al overgegeven, jou te zien komen,
Uit die andere wereld die alleen van jou is,
Waar ik ooit, binnen wilde gaan,
Om me te verliezen.
Om me te verliezen, in die hoeken
Waar jij rondloopt, alleen zonder mij,
Brandend van jaloezie, in die tuin,
Waar alleen gaat wie jij wilt,
Waar jij de heerser bent van de tijd zonder einde,
Voor mijn kruis, juweel van licht,
Tussen de vrouwen.
De tijd breekt, in jouw blik,
In dat gebaar zonder schaamte,
De lucht scheurt open, en daar ga ik,
Om me te verliezen.
Om me te verliezen, in die hoeken
Waar jij rondloopt, alleen zonder mij,
Brandend van jaloezie, in die tuin,
Waar alleen gaat wie jij wilt,
Waar jij de heerser bent van de tijd zonder einde,
Voor mijn kruis, juweel van licht.
Om me te verliezen, in die hoeken
Waar jij rondloopt, alleen zonder mij,
Brandend van jaloezie, in die tuin,
Waar alleen gaat wie jij wilt,
Waar jij de heerser bent van de tijd zonder einde,
Voor mijn kruis, juweel van licht
Tussen de vrouwen.
