Arriba En La Cordillera

Wat weet jij van bergen
Als je zo ver weg bent geboren?
Je moet de steen leren kennen
Die de sneeuwtop kroont
Je moet stilletjes de wegen verkennen
De kortere paden van de stilte
En langs de oevers snijden
Van de bergmeren
Mijn vader heeft zijn leven gewandeld
Tussen stenen en heuvels!

De witte weduwe op haar rug
De vloek van de muilezel
Nam mijn oude man die nacht
Om gestolen vee te pakken
Bij de doorgang van Atacalco
Bij de ingang van de winter
Ze vroegen hem met klappen
En hij antwoordde met stiltes
De bergwachters
Hamerden zijn kruis in de lucht

De engelen van Santa Fe
Waren namen van de hel
Tot aan mijn huis kwam
De wet op zoek naar de dief
Mijn moeder verborg haar gezicht
Toen hij niet terugkwam van de heuvel
En boven in de bergen
Ging de nacht in zijn botten
Hij, die zo'n man was en alleen
Droeg de dood in zijn last

Wij steken vandaag over
Met een goede kudde
Boven in de bergen
Zag de wind ons niet voorbijgaan
Met welke trots zou hij me willen
Als hij het nu zou weten!

Maar de wind weet alleen
Waar mijn oude man in slaap viel
Met zijn verdriet van een arme man
En twee kogels in zijn borst