Desolado

Eén keer, slechts één keer, zie je wel
En het waren niet mijn voeten
Het waren mijn handen die zich één keer verstrengelden
Slechts één keer
En hoe vaak ik er ook over nadenk, voel ik altijd het gewicht
Ik zou weer vallen, ik zou weer weten
Dat ook al verlies je me
Ik vind mezelf altijd weer bij jou
Wanneer je komt ga je, wanneer je gaat ben je weg
En ik blijf hangen aan de stappen die je zet
Ik wilde niet rennen, slechts één keer
Mijn voeten gaven de opdracht

Waar ga je zo alleen en zo laat heen?
Dat je niemand meer herinnert
Wanneer je gesloten gaat, alleen door de straat
Waar ga je heen? Waar ga je heen?

Eén keer, slechts één keer, zie je wel
Eén keer verloor ik je, één keer volgde ik je
Eén keer, en twee, en drie
Eén keer viel ik voor de duistere kant
Van het meest vervelende
Ik draaide zoveel rond
Dat ik de weg kwijt raakte

Waar ga je zo alleen en zo laat heen?
Dat je niemand meer herinnert
Wanneer je gesloten gaat, alleen door de straat
Waar ga je heen?
Waar ga je zo alleen en zo laat heen?
Dat ik de details vergat
Omdat ik gesloten ga, alleen door de straat

Alleen door de straat, door de straat van desinteresse
Waar de meisjes die op excursie gaan, verloren raken.