Qué No Daría Yo
Pastora Soler
Wat Zou Ik Niet Geven
Wat zou ik niet geven om opnieuw te beginnen
Te wandelen over het zand van dat witte strand
Wat zou ik niet geven om weer te horen
Die meid die te laat thuis komt
En dat geschreeuw van mijn moeder
Die mijn naam roept vanuit het raam
Terwijl ik de lente aan het ontluiken was
Door de hoofdstraat en het plein
Wat zou ik niet geven om opnieuw te beginnen
Om sterren te tellen vanuit mijn raam
Me te kleden in flamenco en de kermis te bezoeken
Om de kus van de ochtend te voelen
En te vliegen in de armen van mijn vader
En die glans in zijn ogen te voelen
Om me daarna langzaam te verwijderen
Naar een tablao om sevillanas te dansen
Wat zou ik niet geven om te ontsnappen
Naar een openluchtbioscoop op een middag
En mijn eerste zoen van de liefde te krijgen
Wat zou ik niet geven om te zitten
Naast hem in dat park
Kijkend naar de zonsondergang
Wat zou ik niet geven om te zitten
En naast hem in dat park
En het geluid van de zee te horen
En het geluid van de zee te horen
