La 701

Echt waar, wat mis ik Joaquín
En hoewel hij hier niet is, blijft zijn nalatenschap sterk
Kinderen, ik kon me niet meer afscheid nemen
Maar vanaf hier stuur ik jullie een knuffel

Dit had ik niet zien aankomen, maar hier ben ik
En nu, waar ga ik heen?
Maar zo is het leven, ik wil jullie zeggen
Dat jullie voorzichtig moeten zijn

Badiraguato, de bergen waar ik opgroeide
In zijn ranch, La Tuna
Paden tussen de paden, hij had zijn grotten
Gemaakt op zijn maat

Puente Grande was de plek
Hoe kan ik die beroemde ontsnapping vergeten?
En jaren geleden, omdat ze hem wilden doden
Neem ze een priester mee

Toen de oude man feestvierde
Altijd met de 701 om zijn middel
Goed ritme om op te dansen
Hij danste goed met een blonde
Best veel zelfvertrouwen overal
Ontspannen en zeker
Onder leiding van Cholo Iván
Puur ex-militair, meer bepantserd dan een muur

Vrolijk en verliefd, door verschillende ranchos
Liet hij verschillende zaadjes achter
De oudste is Archivaldo, samen met zijn broer
En die van Jesús María

Een paar anderen die ik niet noem
Maar ze zijn ook familie
Edgar zal voor ze zorgen
Ik zal bidden en een knuffel naar boven sturen

Vriendschappen van grootse aard en voor de oorlogen
Weinig kwamen er bij me
Maten overal
Maar in mijn afwezigheid, veranderde er eentje van kant

Een federale agent was genoeg
Om hier opgesloten te zitten
Omdat hij niet wilde regelen, mijn Cholo Iván
Had je hem moeten fusilleren

Met deze neem ik afscheid van mijn vrienden
Van mijn ranch en mijn moeder
Speel mooie corridos, van die oude
Zoals die van M Grande