Kein Schwein Ruft Mich An
Palastorchester
Geen Varken Belt Mij Op
Geen varken belt mij op.
Geen hond die zich voor mij interesseert.
Zolang ik hier woon,
voelt het bijna als een scherts,
zwijgt de telefoon.
Geen varken belt mij op.
Geen hond die zich voor mij interesseert.
En ik vraag me af,
denkt af en toe
iemand aan mij?
Die toestand vind ik uiterst slecht,
voor deze tijd niet echt recht,
waar iedereen maar klaagt,
het telefoon doet pijn aan de zenuwen.
Ik durf nauwelijks de deur uit,
want ik heb altijd vermoed,
als ik het huis verlaat,
het gaat rinkelen of zoet.
Maar...
Misschien denken sommigen aan mij
in het land van de Denen.
Of ver weg van hier,
waar de hyena's geeuwen.
Want...
Geen varken belt mij op.
Geen hond die zich voor mij interesseert.
Maar het ligt niet aan mij,
ik betaal maandelijks de telefoonrekening.
Dat was voor mij geen toestand meer.
Er moest een oplossing komen!
Dat was voor mij meteen
de voicemail.
En toen ik thuis kwam,
was ik van blijdschap en vreugde verlamd.
Het apparaat knippert vrolijk,
dat iemand heeft gebeld.
De zoete stem van een vrouw
verraadt me en vertelt:
"Vergeef me, mijn beste heer,
ik heb me vergist."
