Futatsu No Kodou To Akai Tsumi

Rood, rood, rood, het trilt
Naar de eindbestemming van de droom
Kan niet loslaten

Al zo vaak opgegeven en onderdrukt de reis
Emoties zonder bestemming worden weer wakker
Die onschuldige glimlach, zo wreed
Besef dat het een verre aanwezigheid is

Wonden die ik niet kan zeggen, alleen maar knagen aan mijn hart
In de duisternis, nu nog, kan ik de gevoelens niet onderdrukken

Rood, rood, rood, het trilt
Naar de eindbestemming van de droom
Het lot dat we zijn tegengekomen begint te draaien
Een geheim dat niemand, niemand kent
Vallen, vallen, vallen
Zelfs als ik de zonden die ik niet kan terugdraaien, insnijd, zeker

Aan de rand van eenzaamheid, terwijl ik loop, werd ik gered
Altijd dezelfde, realistische ogen
Maar de schaduw die zo fel geboren wordt
Sluipt diep en donker dichterbij

Twee hartslagen, als een spiegel die elkaar weerspiegelt
Lijken op elkaar, maar de pijn is anders, eindeloos voortgaand

Rood, rood, rood, het brandt
Alles, alles, verbrandend
Een illusie die niet kan uitkomen begint te bewegen
Sterk, sterk, de vluchtige nacht
Overwinnen, overwinnen, overwinnen
Zelfs als ik verdrink in de zonden waar ik niet aan kan ontsnappen, zeker

Rood, rood, rood, het trilt
Naar de eindbestemming van de droom
Het lot dat we zijn tegengekomen begint te draaien
Een geheim dat niemand, niemand kent
Vallen, vallen, vallen
Zelfs als ik de zonden die ik niet kan terugdraaien, insnijd, zeker