The Beginning

Geef me gewoon een reden
Om mijn hart te laten kloppen
Maak je geen zorgen, het is veilig hier in mijn armen
Terwijl de wereld om ons heen uit elkaar valt
Kunnen we alleen maar vasthouden, vasthouden

Neem mijn hand
En breng me terug

Ik riskeer alles als het voor jou is
Een fluistering in de nacht
Die me vertelt dat het nog niet mijn tijd is en dat ik niet moet opgeven
Ik heb nog nooit eerder gestaan zoals nu
Maar wat ik niet kan opgeven, laat ik niet los

Dus sta op, sta op (ik moet het gewoon volhouden)
Ik wil wakker worden, wakker worden (zeg me gewoon hoe ik kan)
Nooit opgeven
Zo intens, de schoonheid van het moment

Zeg me gewoon waarom, schat
Ze noemen me misschien gek
Omdat ik zeg dat ik zal vechten tot er geen meer is
De schittering vol verdriet, de blik is een zintuiglijke impuls
Blind, ik kan het einde niet zien
Dus waar begin ik?

Zeg nog een woord, ik kan je niet horen
De stilte tussen ons
Het lijkt alsof er niets is
Ik neem deze kans en maak het van mij
Maar wat ik niet kan verbergen, lijkt versierd te zijn

Dus sta op, sta op (ik moet het gewoon volhouden)
Ik wil wakker worden, wakker worden (zeg me gewoon hoe ik kan)
Nooit opgeven
De schoonheid van verdriet en verlangen

Geef me gewoon een reden
Om mijn hart te laten kloppen
Maak je geen zorgen, het is veilig hier in mijn armen
De gevoelens die gebroken, huilend en bloeiend zijn, zijn
Zo blind dat ik het einde niet kan zien

Kijk hoe ver we zijn gekomen
De pijn, ik kan er niet aan ontsnappen
Zo kan het nog niet eindigen, toch?
Hoe vaak ik ook bijna dood ga, of vergaan, er is geen einde
Dus waar begin ik?

Vastgehouden, zodat ik het niet verlies
Als ik mijn handen open, lijkt het te vallen
Ik laat de sleur van dagen zonder verlies achter, voor jou

Zeg me gewoon waarom, schat
Ze noemen me misschien gek
Omdat ik zeg dat ik zal vechten tot er geen meer is
De schittering vol verdriet, de blik is een zintuiglijke impuls
Blind, ik kan het einde niet zien

Kijk hoe ver we zijn gekomen
De pijn, ik kan er niet aan ontsnappen
Zo kan het nog niet eindigen, toch?
Hoe vaak ik ook bijna dood ga, of vergaan, er is geen einde
Het begint eindelijk