Kagerou

Jij denken doet me denken aan de kagerou
Ik kan het niet zeggen, ik drijf gewoon rond

Als ik me ineens besef, sta ik hier te staan
Met gevoelens die ik niet kan omarmen, aan één kant
Als ik het terug probeer te draaien, zal deze gedachte dan zichtbaar zijn?
Als ik het te vroeg stuur, blijft dit gevoel dan bestaan?

Dat kan toch niet, ik lach erom, maar
Zelfs die lach voelt al onnatuurlijk aan

Jij denken doet me denken aan de kagerou
Ik kan nog steeds niet eerlijk tegen mezelf zijn
Eigenlijk weet ik het al, maar
Ik kan het gewoon niet in woorden uitdrukken, ik voel me onrustig

Hoe meer ik me bewust ben, hoe verder het weg lijkt te gaan
Waarom voelt dat zo eenzaam aan?

Met een 'maakt niet uit' houding laat ik het gaan
En op de een of andere manier ben ik kouder dan normaal

Jij denken doet me denken aan de kagerou
Ik kan nog steeds niet eerlijk tegen mezelf zijn
Eigenlijk weet ik het al, maar
Ik ben gewoon iemand die het niet in woorden kan uitdrukken

Zelfs bij de kleinste gebaren, volgde ik alleen jou
Op het moment dat ik erover nadacht, was ik al verliefd
Hoeveel heb ik van mezelf verborgen op de dag dat ik besloot jou te ontmoeten?
Toen ik dacht dat ik bang was om niet leuk gevonden te worden, was ik al verliefd

Zelfs bij de kleinste gebaren, volgde ik alleen jou
Op het moment dat ik erover nadacht, was ik al verliefd
Hoeveel heb ik van mezelf verborgen op de dag dat ik besloot jou te ontmoeten?
Toen ik dacht dat ik bang was om niet leuk gevonden te worden, was ik al verliefd, al verliefd

Al verliefd