Via Láctea
Olavo Bilac
Melkweg
Nu zullen jullie zeggen, sterren horen, dat klopt
Je bent je verstand kwijt, maar ik zeg jullie, toch
Dat ik vaak wakker word om ze te horen
En de ramen open, bleek van schrik
En we praten de hele nacht, terwijl
De melkweg, als een open baldakijn
Twinkelt; en bij de komst van de zon, vol verlangen en in tranen
Zoek ik ze nog steeds aan de lege hemel
Jullie zullen nu zeggen: Gekke vriend
Met wie praat je daar? Wat voor zin
Heeft wat ze zeggen, als ze bij je zijn?
En ik zal jullie zeggen: Heb lief om ze te begrijpen!
Want alleen wie liefheeft kan horen
In staat om sterren te horen en te begrijpen
