Same Blue

In de ochtend zonder ordening van mijn gevoelens
Heb ik alles rommelig in mijn tas gepropt
Toch kan ik je niet de woorden geven die ik wil
Doordat de vorige versie van mij te maken had met jou

Proberend om in de nacht alleen mijn gedachten te ordenen
Voelde ik een scherpte diep in mijn hart
Omdat die liefde, het gevoel dat ik van jou hou
Te zwaar was om te dragen

Werd duizelig van de dagen die dichtbij maar ver weg zijn
De wisselvalligheid van blijdschap en verdriet
Deze last die steeds zwaarder leek te worden
Wil ik absoluut niet loslaten
Ook al doet het pijn, zo schreeuwde mijn hart het uit

In de lente zag ik jou
Ik was betoverd in de zomerse sfeer
Als een stad die verandert, groeit mijn hart nog steeds in blauw
De herfstlucht, vermengd met sneeuw
Alles leek zo goed bij elkaar te passen
Verdwalen in deze drukke wereld zodat ik kan houden van
In het seizoen dat jij bent

Probeer iets wat ontbreekt iets te verminderen
En door te forceren wordt het alleen maar meer
Toch voel ik dat ik niet de juiste ben om jou te waarderen
Dus heb ik het recht daar niet eens toe

Al datgene wat ik zo graag had willen zeggen
Werd in de weg gezeten door verschillende kanten van mezelf
Schommelend in mijn tas, verward en nog voller
De gedachten die ik verstopte, zelfs als het niet tot littekens leidt
Wil ik ze op de dag dat ze overspoelen duidelijk maken
Aan jouw hart

In de lente zag ik jou
Ik was betoverd in de zomerse sfeer
Als een stad die verandert, groeit mijn hart nog steeds in blauw
De herfstlucht, vermengd met sneeuw
Alles leek zo goed bij elkaar te passen
Verdwalen in deze drukke wereld zodat ik kan houden van
In het seizoen dat jij bent

Ik wil ook morgen buiten adem zijn
In de razendsnelle wereld waar jij bent
In het seizoen dat jij bent