memento

De tragedie die de tijd herhaalt, omarm ik
Laten we opnieuw beginnen

Mijn trillende hart voelt de aankomende verdriet
Als zwakke ik heb ik geen ontsnapping meer

Als deze sneeuw ooit stopt
Hou ik de bereidheid om te lijden en jouw woorden vast

Zoveel keer sla ik de herinneringen van de eeuwigheid
Als er iets is dat de bevroren tranen kan smelten, dan is het die vriendelijkheid
Verlies de droom van morgen niet, hoe vaak je ook valt
Moge de geblokkeerde weg vol leven zijn

Een zwakke hoop aansteken
Diep de stilte van de duisternis in

Die vertrouwde glimlach die in de verte zweeft
Maakt mijn hart blij, alsof het huilt en schreeuwt

Ver weg van de zonden die nooit verdwijnen, verborgen
Zo dierbaar dat ik het liefst vergeet
Een onschuldige en jonge geest die nooit verandert
Wacht nog steeds, bevroren van die dag

Verleden, heden en toekomst
Zal zeker allemaal samenkomen
Verlies jezelf hier, ver van elkaar

Zoveel keer de herinneringen van de eeuwigheid
Zoveel keer de droom van morgen

Zoveel keer sla ik de herinneringen van de eeuwigheid
Als er iets is dat de bevroren tranen kan smelten, dan is het die vriendelijkheid
Verlies de droom van morgen niet, hoe vaak je ook valt
Moge de geblokkeerde weg vol leven zijn

Hoeveel tragedies ik ook herhaal en overwin
Keer ik weer terug, als zwakke ik
Ik zoek alleen de ware hoop
Totdat alles vergaat en weer nul wordt

Hoeveel tragedies ik ook herhaal en overwin
Ik zoek alleen de ware hoop
Hoeveel tragedies ik ook herhaal en overwin
Ik zoek alleen de ware hoop