Ima, Hanashitai Dareka Ga Iru

Alleen zijn is het fijnste voor mij
Als ik bij iemand ben, ben ik niet mezelf
Van kleins af aan hield ik van schommelen
Als ik op de schommel zit, pas ik me gewoon aan

Als ik me omdraai, ben jij ineens dichtbij
Waarom kan ik zo normaal zijn, gewoon als onszelf?

Als ik weet dat dit liefde is
Kan ik niet meer zo natuurlijk praten
Dus denken we dat we twee van dezelfde soort zijn
Vrienden die goed met elkaar overweg kunnen
Voor mijn neus zijn er altijd hints
En onmiskenbaar is dit het antwoord
Als ik moet opgeven, is alleen zijn prima
Maar als ik droom, wil ik dat met jou zijn
Het is fijn om iemand te hebben met wie ik wil praten

Als ik een appel schil, voel ik de vingertoppen van mijn ouders
En ik loog dat ik het niet leuk vond, bang om me te snijden

Als ik niets wil, kan ik voor altijd zonder pijn blijven
Ik heb die korstjes al een paar keer gezien en ervan geleerd
Ik verlang er niet naar

Als ik weet dat dit liefde is
Na één slok van die drank
Voelen we ons ineens zenuwachtig
En herinneren we ons dat we elkaar nodig hebben
Als het zo was, zou ik vast zijn weggelopen
Ik ben bang om jou te verliezen
Als het eenzijdig is, is het beter om stil te zijn
Als het wederzijds is, is het beter om het niet te merken
Het is fijn om iemand te hebben met wie ik wil praten

In mijn kamer, in een hoekje, lees ik een strip
Als het met jou is, wil ik het wel eens proberen

Als ik weet dat dit liefde is
Kan ik niet meer zo natuurlijk praten
Dus denken we dat we twee van dezelfde soort zijn
Vrienden die goed met elkaar overweg kunnen
Voor mijn neus zijn er altijd hints
En onmiskenbaar is dit het antwoord
Als ik moet opgeven, is alleen zijn prima
Maar als ik droom, wil ik dat met jou zijn
Het is fijn om iemand te hebben met wie ik wil praten