Vete
Nino Bravo
Vertrek
Ik had je één zomeravond,
ik was heel alleen, jij aan het dromen.
Ik wilde je niets over mij vertellen,
jij wilde nooit over jezelf vertellen.
De klok sloeg zes in de ochtend
en een straal van liefde door mijn raam.
Plotseling deed de herinnering aan een huis zonder warmte
me voelen als een zondaar.
Vertrek,
jij die vrij bent als de wind,
luister niet naar mijn geklaag, vertrek,
alsjeblieft, vertrek,
kijk niet om.
Vertrek,
ook al sterft mijn vreugde,
ook al droog ik op in het leven, vertrek,
alsjeblieft, vertrek,
doe het voor mij.
Wat eens verlangen en avontuur was,
werd steeds zachter en teder,
maar op een ochtend kan je liefde ontsnappen
als iemand die een bloem steelt.
Vertrek,
jij die vrij bent als de wind,
luister niet naar mijn geklaag, vertrek,
alsjeblieft, vertrek,
kijk niet om.
Vertrek,
ook al sterft mijn vreugde,
ook al droog ik op in het leven, vertrek,
alsjeblieft, vertrek,
doe het voor mij.
Doe het voor mij.
Doe het voor mij.
Doe het voor mij.
