Wir Leben Immer... Noch

we zwerven bloot en naakt in de oneindigheid
we zweven op het pad naar de eeuwigheid
we geloven wat we weten en we zijn bang
misschien omdat we moeten sterven, dat maakt ons bang
we zijn de levenden
naar leven strevende

elke nieuwe dag kan goed of slecht zijn
we stemmen onze vibraties zelf af
en als we 's ochtends vroeg aan ons einde denken
kan deze kennis ons door de dag leiden
en ons het sterven gunnen

we vegeteren en we razen door de levensloop
we vervagen en missen de kans
we hebben geen tijd, we hebben medelijden met onszelf
we vegeteren en we razen door de levensloop

we verbergen onze angsten in de tussentijd
we trillen nog steeds voor het verleden
we ontwikkelen ons niet verder, omdat volwassen zijn
zo willen we niet zijn
oh nee, dat hoeft niet zo te zijn