Tu Respuesta (Jorge Mlikota)

Gisteren kwam jouw naam zonder het te willen mijn deur binnen
Dat jouw herinnering bij het voorbijgaan een kiertje liet
Oude dromen verzamelden zich om te luisteren
Alsof ze probeerden een antwoord te ontcijferen
Vonden ze alleen een gesloten liefde
Door het slot van de onverschilligheid

Ik heb jouw mond nodig voor een voorstel
Want het is tijd om de rekeningen te vereffenen
Het helpt me niet om lege woorden te stapelen
Ik hoop alleen op concrete dingen van deze liefde
Woorden worden door de wind meegenomen
En de wind draait altijd rond

Ik wil weten of ik op jou kan rekenen
Voor het geval ik besluit mijn inzet te verdubbelen
Ik wil weten of het slechts een waanbeeld was
Een dwaasheid van onze onbewustheid
Want plotseling, om alles te winnen
Heb ik alleen jouw antwoord nodig

De illusies van deze liefde blijven wakker
En er is geen manier om hun geweten te sussen
Wanneer ik in het duister met jouw naam hallucineren
En deze genadeloze stilte antwoordt me
Maar 's nachts wordt jouw herinnering vuur
Omdat jou hier missen een gewoonte is geworden

Soms denk ik dat liefde een vuur is
Dat ons verblindt in zijn glans en ons blind maakt
Het is de drang om te leven die ons veroordeelt
Tot deze marteling van vuur in onze aderen voelen
En hoewel de dolk van verraad ons pijn doet
Stoot men zich steeds weer aan dezelfde steen