Magnolia

Langzaam glijdt
Jouw hand over jou
Net genoeg om te veranderen
Elke aanraking in een zucht
Ik kijk naar je, warm en kronkelend
Tussen de vochtige lakens
Gulzig en meedogenloos
Doe me pijn zolang je wilt…
Je weet het…

Regen zal ik zijn… om je dorst te lessen…
En zon zal ik zijn… om je goed te drogen…
Wind zal ik zijn… om je te kunnen strelen…
Maar als je wilt… als jij wilt…
Tussen modder en sneeuw, modder en sneeuw zal ik gek worden!

Ik bewonder je om hoe je omgaat
Met deze veranderlijke jaren
Ik hou van jouw praktische zin
Jouw kracht en de ironie
De zwarte luchten om ons heen
Zijn slechts wolken
Die je zachtjes weg blaast
En niets kan meer pijn doen, dat weet je…
Dat weet je…

Regen zal ik zijn… om je dorst te lessen…
En zon zal ik zijn… om je goed te drogen…
Wind zal ik zijn… om je te kunnen strelen…
Maar als je wilt… als jij wilt…
Tussen modder en sneeuw, modder en sneeuw zal ik gek worden!
Ik zal gek worden!…

Totdat ik regen word… om je dorst te lessen…
En zon zal ik zijn… om je goed te drogen…
Wind zal ik zijn… om je te kunnen strelen…
Maar als je wilt… als jij wilt…
Tussen modder en sneeuw, modder en sneeuw zal ik gek worden!…
Ik zal gek worden! en regen zal ik zijn
Om je dorst te lessen, om je goed te drogen, om je te
Strelen
Maar als je wilt, als jij wilt….
Tot het einde, tot het einde van de wereld…

Kom met me mee, kom met me mee, kom met me mee
Om me te leren lopen, om me te leren ademen…
Met de handen, met de handen, met de handen
Met jouw handen zou ik kunnen sterven, op jouw handen zou ik kunnen…