La Prima Volta
Negramaro
De Eerste Keer
Praat met me over toen
Je me voor de eerste keer zag
Herinner je het je nog vaag
Of beleef je alles weer
Alsof het toen was?
Ik had een vermoeide blik
Hangend aan een scheve maan
Of misschien was ik voorzichtig
Om niet te verdwalen in je ogen
In jouw ogen nog steeds
En herinner je de wereld
Hoeveel rondjes om zichzelf
De tijd was traag
Of rende het als een gek?
En nu is er niets ter wereld
Dat in wezen kan lijken
Op wat we waren
Op wat we nu zijn
Op hoe we ooit zullen zijn
Herinner je je nog toen
Je me voor de eerste keer doodde
Je mikte op het midden
En raakte per ongeluk
En per ongeluk won je
En de wereld beefde
Hoeveel rondjes om zichzelf
De tijd raakt op
Of blijf je nog steeds naast me?
En nu is er niets ter wereld
Dat in wezen kan lijken
Op wat we waren
Op wat we nu zijn
Op hoe we ooit zullen zijn
Ik herinner me die keer niet
Dat ik je zag en je was iemand anders
Herinner je je die keer niet
Dat je me zelfs de lucht ontnam?
Ik herinner me je gezicht niet
Toen je mijn grimas maakte
Ik herinner me mijn huis niet
En nu is er niets ter wereld
Dat ons in wezen kan lijken
Op wat we waren
Nu zijn we dat niet
En misschien zullen we dat ooit zijn
Ja, maar nu heeft de wereld geen zin
Als je met één gebaar alles hebt gewist
Het verhaal dat we waren
De dagen die we nu zijn
En de afwezigheid die we ooit zullen zijn
Praat met me over toen
Je me voor de eerste keer liefhad.
