Septiembre

Ik trok een shirt aan en een paar schone sneakers
En ook de broek van de rechtszaken
En ik ging je zien met een ondeugende blik
Met meer hoop dan munten in mijn zak

Ik ben altijd met mijn hoofd bij mijn problemen
Mengend slechte hasj met een sigaret
We spraken af op de gebruikelijke plek rond vijf uur
Daar waar al die kussen zijn die we niet hebben gegeven

Het schip zonk en ik redde de meubels
Ik ben iemand die tegen de stroom in zwemt
En ik leef in een eeuwige september
De zomer is nog niet voorbij en ik droom al van de volgende

Ze zeggen dat ik ze aanzet om te komen
Ik ben schuldig aan wat ik schrijf, niet aan wat je begrijpt
Ik loop door de buurt en het is altijd dezelfde troep
Rolluiken naar beneden en borden van 'te koop'

En nu het lijkt alsof alles goed gaat
Mis ik de tijd dat er niets te verliezen was
Die biljetten van 100 maken me niet zo gelukkig
En ik sta met een treurig gezicht op de posterfoto

Ik ben geen ster, en ik volg de mode niet
Als ze om foto's vragen, zie ik er altijd slecht uit
Maar we zijn terug om de kroon op te halen
Na 4 jaar in de schaduw zoals Kodak

Ik maakte me mooi om je ouders te bedriegen
Met het onschuldige pak dat alleen een schuldige draagt
En hoe hard ik me ook probeer te verkleden
Je ziet het op mijn gezicht, ook al verberg ik mijn tatoeages

Je weet dat ik nog steeds verliefd ben op de straat
Omdat het me de liefde gaf die niemand me gaf
Ik kwam terug met bloedige knokkels
Om het verdriet op het gezicht van mijn moeder te zien

Van foto's met fans in de Razzmatazz
Naar foto's en sporen in Moratalaz
Aan de officieuze advocaat vertel ik de waarheid niet
En het is niet de eerste keer, we zijn al op leeftijd

Ik had gewoon zin om de stekker eruit te trekken
Waarom zou ik blijven aanbellen als je niet opendoet?
Weer ga ik te laat komen
Weer wil ik mezelf kapotmaken

Nu vlieg ik hoog, je kunt me zien stralen
Maar wat omhoog gaat, komt weer naar beneden. Laat je niet misleiden
Doe niet stoer, want je kunt het krijgen
Ik weet dat als de messen glinsteren, je gaat gillen

Ik heb mijn vrienden dichtbij en mijn vijanden meer
Ook de masterkey van je achterdeur
Een lade vol verhalen die ik niet kan vertellen
De stoere jongens huilen ook: Kijk naar mijn tranen

Ik ben trots op wat ik was
Wat ik was, is wat ik nu ben
En nu weet ik eindelijk dat het de moeite waard was
Want waar ik droomde, ben ik nu.