ターミナル (Terminal)

In het midden van de nacht, de lucht die we aanraken
Versmolten ironie
De stad valt in slaap, jij en ik samen
In de droom die we ooit zagen
Op het dak, twee schaduwen naast elkaar
De regen valt, de stad is bescheiden
Wachtend op de ochtend, aan de andere kant van de nacht
Kom op, adem in en uit

De melodie die ik hoor geeft me een teken
Vergeet je paraplu, laten we dansen
Hier is onze terminal
Ik neem je mee, waar dan ook heen

In het midden van de nacht, de leugens die zich verstoppen
Doffe geluiden, een draaimolen
De sirenes omarmen de stad, ik sluit mijn oren
Een hart dat als een illusie voelt
Op het dak, één schaduw die wiebelt
De nacht draait, verblindend licht
Verslindt wat voor me ligt, op een vage lijn

De wereld die ik ontvluchtte, laat me weer alleen
Maar ik geef me over, dat is ook goed
Hier is het saai voor mij
Ik verlang naar een onbekende wereld

Een eindeloze ontsnapping met jou
Een eindeloos verstoppertje met jou

De wereld die ik ontvluchtte, laat ik achter
Ik lieg dat het goed is zo
De dagen zonder jou gaan door
Zo mooi dat het bijna lachwekkend is, de nacht
Hier is onze terminal
Ik neem je mee, waar dan ook heen
Hé, waar ging het mis?
Zonder het te weten, zeg ik vaarwel tegen deze wereld

Een eindeloze ontsnapping met jou
Een eindeloos verstoppertje met jou