La Malquerida

Ze noemen me de vergeten vrouw
Een vrouw die van het platteland komt
Die onder haar buik bewaart
Het zaad van het leven

Ze noemen me de vergeten vrouw
Vrouw, dochter van de aarde
Die door zoveel wegen
Haar tranen laat stromen

Oh, wat een pijn
Wat een pijn die ze voelt
In haar ziel
Oh, wat een pijn
Omdat ze niet gezien wordt

Oh, wat een pijn
Wat een pijn die ze voelt
In haar ziel
Oh, wat een pijn
Omdat ze niet gezien wordt

Ze noemen me de vergeten vrouw
Sommigen hebben me mishandeld
Anderen, zonder naar mijn ogen te kijken
Hebben mijn woorden de mond gesnoerd

Ze sneden me met messen
Verkrachtten mijn hongerige borst
Toen ik het meest verlangde
Was het een knuffel op een langzaam vuur

Ik wil dat je even stopt naast me
Kijk een moment in mijn ogen
Ik wil dat je even stopt naast me
Voel mijn stem, open je hemel
Open je hemel

Ze noemen me de vergeten vrouw
Met een heilige doek
Doden ze mijn gedachten
En verminken zo mijn dromen

Toen ik heel klein was
Rende ik met blote voeten
Maar toen ze me lelijk noemden
Verdonkerden ze mijn glimlachen

Ik wil dat je stopt
Naast me
Kijk een moment in mijn ogen

Ik wil dat je stopt
Naast me
Voel mijn stem
Open je hemel
Open je hemel

Oh, wat een pijn
Wat een pijn die me doet
In mijn ziel
Oh, wat een pijn
Omdat ze niet gezien wordt

Oh, wat een pijn
Wat een pijn die me doet
In mijn ziel
Oh, wat een pijn
Omdat ze niet gezien wordt

Oh, wat een pijn
Wat een pijn die me doet
In mijn ziel
Oh, wat een pijn
Omdat ze niet gezien wordt

Oh, wat een pijn
Wat een pijn die me doet
In mijn ziel
Oh, wat een pijn
Omdat ze me niet zien

Oh, wat een pijn
Wat een pijn die ze doet
Aan mijn ziel
Oh, wat een pijn
Omdat ze me niet zien

Oh, wat een pijn
Wat een pijn die ze doet
Aan de ziel
Oh, wat een pijn
Omdat je me niet ziet

Ze noemen me de vergeten vrouw