Mon Amie La Rose
Natacha Atlas
Mijn Vriendin De Roos
We zijn maar een schim
En mijn vriendin de roos zei het me vanmorgen
Bij de dageraad ben ik geboren, gedoopt in dauw
Ik ben tot bloei gekomen
Gelukkig en verliefd
In de zonneschijn
Ik sloot me 's nachts
Ik werd wakker, verouderd
Toch was ik heel mooi
Ja, ik was de mooiste
Van de bloemen in jouw tuin
We zijn maar een schim
En mijn vriendin de roos zei het me vanmorgen
Kijk naar de god die me maakte
Hij deed me mijn hoofd buigen
En ik voel dat ik val
En ik voel dat ik val, mijn hart
is bijna naakt, ik heb mijn voet in het graf
Al ben ik er niet meer
Jij bewonderde me gisteren en ik zou stof zijn
Voor altijd morgen
We zijn maar een schim
En mijn vriendin de roos is vanmorgen gestorven
De maan heeft deze nacht, op mijn vriendin gepast
Ik heb haar in een droom gezien. Stralend en naakt
Haar ziel die danste
Ver boven de wolken
En die naar me glimlachte
Geloof wie kan geloven
Ik heb hoop nodig
Anders ben ik niets
We zijn maar een schim
En mijn vriendin de roos zei het me vanmorgen
Kijk naar de god die me maakte
Hij deed me mijn hoofd buigen
En ik voel dat ik val
En ik voel dat ik val
mijn hart is bijna naakt
Ik heb mijn voet in het graf
Al ben ik er niet meer
Jij bewonderde me gisteren
En ik zou stof zijn
Voor altijd morgen