Blood Circulator (Opening 19)

Amai woorden, ik stel ze samen, wat wacht je nog?
Zonder dat ik het doorhad, ben ik alleen geworden.
Met een zucht laat ik mijn verdriet los,
En ik huil stilletjes in de schaduw.

De insecten draaien rond, ze rollen om me heen,
De echo's weerklinken, ze zijn zo doordringend.
Zonder dat ik het doorhad, ben ik alleen geworden.
Waar ben ik hier?
Volg stilletjes de bron van de stemmen,
En laat de zucht je helemaal opslokken.

Die tijd waarin de passie brandde,
Is weer teruggekomen, het bloed stroomt weer.
Als we verbonden zijn, zijn deze dagen,
Zeker niet zo gebroken dat we ze kunnen weggooien.

Als mijn hart pijn doet,
Doorbreek ik de gevangenis van mijn gedachten.
De maan draait rond, maar,
De duisternis is niet zo diep dat ik het kan opgeven.

De regen is gestopt,
De schaduw vervaagt door het heldere licht.
De regen is gestopt,
Mijn handen zijn zwaar, ik houd de paraplu vast.

Stop niet met lopen,
Verlies de hoop niet,
Huil niet alleen,
Doe jezelf geen pijn.

Verlies jezelf niet in de liefde,
Koester de haat niet,
Kijk alsjeblieft om je heen,
Alsjeblieft, jij daar.

Zonder dat ik het doorhad, ben ik alleen geworden.
Waar ben ik hier?
Volg stilletjes de bron van de stemmen,
En laat de zucht je helemaal opslokken.

Die tijd waarin de passie brandde,
Is weer teruggekomen, het bloed stroomt weer.
Als we verbonden zijn, zijn deze dagen,
Zeker niet zo gebroken dat we ze kunnen weggooien.

Als mijn hart pijn doet,
Doorbreek ik de gevangenis van mijn gedachten.
De maan draait rond, maar,
De duisternis is niet zo diep dat ik het kan opgeven.

Die tijd waarin de passie brandde,
Is weer teruggekomen, het bloed stroomt weer.
Als we de liefde delen, zullen deze dagen,
Je opnieuw verlichten.