Snow Drop

Ik werd zo verlangend dat mijn handen uit mijn keel kwamen
Iemand anders dan ik
Wat is er nog meer dan dromen en hoop
Waar is de jongen die dat dacht, nu?

Verstrikt in lange dingen verloor ik mijn wegwijzer
Tussen leven en dood bloeien de sneeuwklokjes wild
Als ik per ongeluk zou breken en vergaan
Leg dan in ieder geval een boeket op mijn lege schil

Is dit het? Is dit het dan?
Het maakt niet uit als men denkt dat het opgeven is
Iets dat niet ik is, niet ik is, wie
heeft geen waarde in wat je kunt maken

Terwijl ik de littekens van later volg, word ik wakker
Iets dat diep in mij slaapt
Als dat er is, dan in de toren van de speciale zone
Kleur ik deze wereld als een kameleon

Leef ik als dood? Of sterf ik als levend?
De sneeuwklokjes tussen leven en dood zijn zo mooi
Als ik per ongeluk behendig zou worden
Schiet dan iemand mijn rijst door de lucht

Is het nu goed? Is het nu goed?
Ik heb geen interesse in wat er achter glas gebeurt
Of het nu goed of fout is, ik
kan niet van mezelf wegkomen

Laat maar, laat maar, zelfs troost
Als je het kunt vergeven, kan het makkelijker worden
Het antwoord is niet fout, maar ook niet goed
Omdat ik het niet begrijp, kan ik het niet vergeven
Als opgeven de enige optie is, doe ik het liever niet
Kleur opnieuw wit tussen de sneeuwklokjes

Ik en ik.