Namida no Tane, Egao no Hana

op deze borst, die dag dat jij zaaide
kleine zaden van tranen
op een dag zal de grote bloem van glimlachen
bloeien, tot die dag komt

in de verwarrende dagen van elke dag
draai ik soms onverwacht terug
daarvoor, als ik altijd bij jou kan zijn
in een mogelijke toekomst

waar is jouw afwezigheid nu
daar je ook bent, voel ik het zo
vandaag weer onder dezelfde lucht
op weg naar morgen

herhaalde woorden
alsof ze mijn hart willen openen
nu spreek je tot mij
met die lieve stem

op deze borst, die dag dat jij zaaide
kleine zaden van tranen
op een dag zal de grote bloem van glimlachen
bloeien, tot die dag komt

omdat je hier bent

misschien is het niets bijzonders
uiteindelijk zal iedereen die betekenis begrijpen
in de rode, brandende wolken
flonkerende sterren

waar zijn jouw ogen nu
dit soort landschap kijk je naar
het seizoen dat jij leuk vond
komt weer terug

de stukjes van jou die ik omarmde
veranderen niet
ik spreek er keer op keer over
met die lieve stem

ik vergeet die dag niet dat jij zaaide
kleine zaden van tranen
op een dag zal de grote bloem van glimlachen
bloeien, tot die dag komt

omdat je hier bent

ochtend, middag en nacht
terwijl we zoeken en twijfelen
haasten we ons naar de plek van onze belofte

herhaalde woorden
alsof ze mijn hart willen openen
nu spreek je tot mij
met die lieve stem

op deze borst, die dag dat jij zaaide
kleine zaden van tranen
eindelijk de grote bloem van glimlachen
ja, die is aan het bloeien
zeker, voor altijd

omdat je hier bent