Ayer y Hoy (part. El Chojin)

Mijn broer Chojín, hoe gaat het, maat?
Weet je, Nacho?
Zeg het maar
Ik denk al een tijdje na over iets
Ja? Waar denk je aan?
Toen we jonger waren, zeiden ze dat rap
Onzin was en dat het wel weer over zou gaan, maar
Maar ook al veranderen de tijden, blijven we van hip-hop houden
Ja
Blijven we het leven.
Kijk, ik heb een rap die daarover gaat
Wil je iets doen of wat?
Natuurlijk, dat doe ik
Luister

De tijden veranderen, het leven laat ons groeien
Vandaag is een gevolg van gisteren, zo simpel is het
Van de Ghetto Blaster tot de iPhone
Van Michael Jackson tot Akon
Ik ging vroeger met mijn J'hayber sneakers, Nike gaf de toon aan
Vandaag zijn ze allemaal als astronautenlaarzen, bijna
Gucci-brillen, flashy jassen
Gisteren was de mode rappers met capuchons achter de nazi's
Posters in mijn kamer
Gisteren was het 23 van Jordan, vandaag is het 6 van LeBron
Gisteren passie, vandaag is het business
Gisteren de eenheid, vandaag treurige beefs die als grappen lijken
Waar was jij in de jaren '90? Ik aan het rappen met een liter
Geen geld, maar strikt; acapella of op een beatbox
Vandaag op onmogelijke ritmes, verslaafd aan de mic
Aan teksten die eeuwen oversteken, het leven is een cyclus
Freestyle voor de lol, gisteren deed een fout er niet toe
Vandaag de drang om te winnen in de Batalla de los Gallos
Gisteren de puistjes, vandaag de grijze haren
Gisteren de Kangol mutsen, vandaag platte petten van New Era
Gisteren was het teken de V, de groep CPV
Vandaag kan iedereen een rap maken en het op YouTube zetten
De jaren gaan voorbij als wolken, zie je het niet?
Gisteren alleen in een park, vandaag horen ons menigten

Gisteren de dromen, vandaag herinneringen als ik terugkijk
Gisteren sliepen in de parken van de stad
Vandaag stralend op podia
(De jaren verstrijken, mijn stem is universeel maar mijn ziel is in de buurt)

Gisteren de spelletjes, vandaag de strijd van weer een dag
Gisteren rimaders en jams, we waren fans
Vandaag stralend op podia
(De jaren verstrijken, mijn stem is universeel maar mijn ziel is in de buurt)

De tijden veranderen, het leven laat ons groeien
Mijn buikspieren zijn op een dag verdwenen om niet meer terug te komen
Ze moeten ergens verloren zijn met de jongen
Die op school de halve dag gestraft werd in de gang
De speelzalen, de peseta's
Mijn verliefdheid op rap in een eeuwige lente
De discotheek met licht, t-shirt en freestyle
Op mijn jas een coole patch en aan mijn voeten de Naik
En ik zeg Naik omdat het N-A-I-K was
De sneakers waren nep, degene die ze droeg was echt
We maakten ritmes met onze handen en lieten rap los
We klaagden over de politie, de fascisten en de maatschappij
Als je Engels leert door Public Enemy te luisteren
Leer je Fuck you! zeggen voordat je good morning zegt
De koptelefoons waren belangrijker dan bijpassende kleuren
Zwarte kleding en in de rugzak de spuitbussen
Will Smith was gisteren de Fresh Prince
Je was een toy als je hem de Prins van Bel Air noemde
Liegen in een rijm betekende vallen
Geen kopiëren, geen playback, niets van dat
Van het schrift met rijmen naar de computer
Vroeger bracht de postbode de beats, nu is het Megaupload
We zijn veranderd, dat betekent niet dat ik niet geniet
Gisteren alleen in parken, vandaag horen ons menigten

Ik ga terug naar het begin
Niemand kijkt
Maar hier ben ik nog steeds
Hoeveel heb ik nog, welk einde wacht op mij?
De tijd verstrijkt en ik denk niet te stoppen
Ik vergeet nooit waar ik vandaan kom
En in de afstand herinner ik mijn kindertijd
De tijd vliegt
(De jaren verstrijken, mijn stem is universeel maar mijn ziel is in de buurt)

Gisteren de dromen, vandaag herinneringen als ik terugkijk
Gisteren sliepen in de parken van de stad
Vandaag stralend op podia
(De jaren verstrijken, mijn stem is universeel maar mijn ziel is in de buurt)

Gisteren de spelletjes, vandaag de strijd van weer een dag
Gisteren rimaders en jams, we waren fans
Vandaag stralend op podia
(De jaren verstrijken, mijn stem is universeel maar mijn ziel is in de buurt)

Ja, herinner je je nog, maat, al die middagen schrijven thuis?
Natuurlijk, en 's nachts naar buiten om te taggen
Hé, en toen we daar in portieken sliepen
En de zenuwen om voor het eerst met vrienden te rappen, toch?
Zeker.
En toen we demo's per post rondstuurden.
Er was niets, er waren geen plannen, er was geen internet
Nee, maar er waren de tapes van Yo! MTV Raps, toch?
Alles verandert
Alles verandert