Paradisus Paradoxum

Laat me nu de wond openen
Samengesmolten Virus
Zweef weg met zwart in de regenboog

De nectar van de rode bloem, bedekt met verborgen ruis
Kruipt naar mijn borst
Wil je niet opnieuw geboren worden?

De eeuwig slapende paradigma
At de dood en vrat zich vol

Laat me nu de wond openen
Samengesmolten Virus, raak me aan en mijn instinct komt tevoorschijn
Opgegroeid in eenzaamheid
Gebroken realiteit
Zweef weg met zwart in de regenboog

Laten we nu ontsnappen uit het doolhof van angst
Naar de omgekeerde contrasten

Ik zie mezelf in het blauwe glas
Met wonden die wreed mooi zijn, trilt mijn keel

Ik verander in een monster
Verraad en liefde vallen diep in het proces
Is dit mijn waanzin?
Zelfs die vraag is een bewijs van blindheid en verlangen

De wereld die ik ontdekte door eruit te springen
Is als een paradijs van paradoxen

Leef het op! Leef het op! Leef het op!
Leef het op! Leef het op! Leef het op!
Leef het op! Leef het op! Leef het op!
Ik ben wakker geworden

Leef het op! Leef het op! Leef het op!
Leef het op! Leef het op! Leef het op!
Laat de emoties maar voelen

Laat me nu de wond openen
Samengesmolten Virus, met een nieuw geboren instinct
Opgegroeid in eenzaamheid
Vond de realiteit
Zelfs als ik de onreinheid ken, wil ik meer

Ik kan niet terug, het paradijs was gebleekt
Ja, dit is mijn waanzin, omarm de vrijheid
Zweef weg met zwart in de regenboog

Laten we nu ontsnappen uit het doolhof van angst
Naar de omgekeerde contrasten
De wereld die ik ontdekte door eruit te springen
Is als een paradijs van paradoxen
Strek je hand uit naar de verboden draaikolk
Laat zwart de regenboog omarmen.