Ave, Lúcifer

De appels
Omarmen de blote lichamen
In deze rivier die stroomt
In rustige aderen binnenin mij

Engelen en aartsengelen landen niet in deze helle tuin
En de pijl van de wilde heeft duizend vogels in de lucht gedood

Stil, de slang kronkelt om je voeten
Het is Lúcifer uit het bos die me probeert te omhelzen

Kom, lief
Want een paradijs in een vriendschappelijke omhelzing
Zal naar ons glimlachen
Zonder dat iemand ons ziet

Ik beloof mijn zachte liefde
Als een bloem vol honing
Om je te bedwelmen
Zonder dat iemand ons ziet

Breng zwarte druiven
Breng feesten en bloemen
Breng lichamen en pijn
Breng wierook, geuren

Maar breng Lúcifer voor mij
Op een dienblad voor mij