Gülümse Anne

Als de avond valt, groeit het verlangen,
Als je op die bergen schiet, klinkt het als een zucht.
Zeg dat je mijn dood niet als verloren beschouwt, mama,
Misschien wordt het vaderland pas echt als ik sterf.

Misschien zwijgen de bergen in de rook,
Misschien klinkt mijn stem als een echo,
Misschien wordt je kind in een kist gelegd,
Maak je geen zorgen, mama.

Een brand die je longen doet vergaan,
Een brand die broeder tegen broeder doet strijden,
Misschien wordt mijn hart het bloed van een vlag,
Glunder, mama.

Weer regent het zachtjes,
Weer bloeit de aarde als de zomer komt,
Zie me altijd in je dromen, mama,
Zie dat mijn hart in een graf rust.