Kagerou

In de bus, wiegend door de stad
Bij het raam van het verre uitzicht
De wind opjagend, naar jou toe
Houd ik mijn kloppende hart in bedwang, nu

De resterende bushalte, vingers tellend, kijkend naar de lucht
Verbergend de pijn van eenzaamheid, met verdriet verdoezeld, naar jou

Ik kom je nu meteen opzoeken
Voor wie? Ik doe alsof, dat scenario is goed
Vandaag moet ik het je vertellen
Die rode schaduw die ik altijd in mijn hart verborgen heb

Met de vingers geteld, nog maar twee over, verandert het bekende uitzicht
Zelfs als ik de littekens van gisteren en de pijn van morgen met elkaar verbind

Naar jou

Ik kom je nu meteen opzoeken
Voor zo'n ik, doe alsof, die periode is goed
Vandaag moet ik het je vertellen
Die schaduw die altijd in mijn hart verstopt zat.