Hanabi

hoeveel waarde heeft dit eigenlijk?
ik vraag me af of ik nu leef in deze wereld
alles lijkt zinloos te zijn, dat denk ik
misschien ben ik gewoon moe van alles

ik neem het in mijn handen, ruil het in
ik heb het weggesmeten
zoveel schitteringen
ik voel me zo verdrietig
het is geen vredige wereld

wat voor ideale toekomst stel je je voor?
welke hoop omarm je en ga je verder?
het antwoord is er niet, die vraag is gesteld
verloren in het dagelijks leven

wat zou je zeggen als ik je vroeg?
lach je in het donker of ben je verdrietig?
als ik je zachte glimlach aanraak
verdrijft dat mijn somberheid?

ik kan het nooit echt vastpakken
zelfs als het licht als vuurwerk is
nog een keer, nog een keer
nog een keer, nog een keer
ik wil mijn hand uitsteken

iedereen draagt verdriet met zich mee
maar we hopen op een mooie morgen
de angstige wind waait
de wereld die zo wankel is
hoeveel liefde kan ik geven?

ik denk te veel, de woorden blijven steken
ik haat mijn onhandigheid
maar vandaag dans ik weer vrolijk
ik haat mezelf nog meer dan dat

of ik nu lach of huil
de tijd stroomt gelijkmatig
de toekomst roept ons
hoor je die stem nu ook?

ik heb altijd geweten dat het antwoord
al vanaf het begin daar was
nog een keer, nog een keer
nog een keer, nog een keer
ik wil je zo vaak mogelijk zien

als we elkaar weer ontmoeten, wat dan?

de wereld lijkt zo mooi te zijn
zelfs de verbeelding is niet genoeg
ik lach zelfs als het simpel is
ik zeg het je vanuit mijn hart (dank je)

ik hoop dat het je bereikt
het wiegt en stroomt
als ik een hart had als water dat stroomt

wanneer ik je wil, tot het einde
wanneer ik me eenzaam voel, tot het einde
nog een keer, nog een keer
nog een keer, nog een keer
ik wil je sterk branden

iedereen heeft zijn problemen
maar we hopen op een mooie morgen
de angstige wind waait
de wereld die zo wankel is
hoeveel liefde kan ik geven?
nog een keer, nog een keer
nog een keer, nog een keer