La Sombra (part. Leonel García)

Ik
Die alleen een hart heb
Dat altijd vrijheid wil
Dat recht vooruit gaat, ook al doet de waarheid pijn
Ik loop met de eenzaamheid
Ik omhul me met de duisternis
Mijn huid is gemaakt van herinneringen die verdwijnen
Opbouwend als in een spiraal
En alles wat ik voel met de balsem van de tijd
Weet ik dat het uiteindelijk zal genezen
Ik zonder je te willen herinneren

Want de schaduw die je achterliet is hier nog steeds
En heeft niet gevonden hoe verder te gaan
Want hoewel deze pijn me vandaag weer aan het huilen maakt
Weet ik dat op een dag in de ochtend, achter de wolken, de zon weer zal opkomen

Ik
Die alleen een hart heb
Dat zich niet kan beheersen
Ik voelde dat je me bedrog en kon niet meer
En ik moest aan mezelf denken
En ik moest je laten gaan
En er bleven zoveel dingen te zeggen
Vandaag kan ik je niet vergeven
En de tijd verstrijkt en ik voel dat je stilte me bindt
Aan een liefde die er niet meer is
En die ik niet wil herinneren

Want de schaduw die je achterliet is hier nog steeds
En heeft niet gevonden hoe verder te gaan
Want hoewel deze pijn me vandaag weer aan het huilen maakt
Weet ik dat op een dag in de ochtend, achter de wolken, de zon weer zal opkomen (2)