Fama
Monica Naranjo
Roem
Ik droomde dat mijn stem verder ging
Van die hoek waar ik altijd zong
Overgeleverd aan de roep, baadde ik in licht
In de armen van de menigte
Een meisje danste zonder angst om te vallen
Zonder te twijfelen dat zij ook
Iemand zou kunnen wortelen in elk hart
Dat haar stem hen zou laten opstaan
Ik zag mezelf als die vrouw die vrij leeft, de regen op haar huid voelt
Omarmend een lied dat haar rivieren van
Roem
Roem
Die ik droomde te bereiken
Roem
Roem
Die me omarmde bij het zingen
Mijn reflectie passeerde het televisiescherm
Ik stelde me voor dat ik daar was
Dat ik met mijn vingers de zon kon raken
Die de wereld met mijn lied overspoelde
En met gebalde vuisten voelde ik de dreun die je van dorst verslindt
Om te sterven en te worden geboren
Om stil te zijn en te praten
Om me weer daar te voelen
Een opstandige druppel in een zee die me duwde naar de armen van de eeuwigheid
En naar een denkbeeldig podium waar ik de
Roem
Roem
Die ik droomde te bereiken
Roem
Roem
Die me omarmde bij het zingen
Roem
Roem
Tilte me hoger dan
Roem
Roem
Glorie en roem en ademhalen