1:30

Na een uur te hebben gemasturbeerd
Denkend aan de massa van gefingeerde orgasmes
Wat een klote mislukking, wat een hoer om deze straf te verdienen
Ik sleepte me naar het brood met ei en liet een paar tranen vallen
Dacht aan de Industriële Revolutie
Wat de sociale structuur veranderde, zei de geschiedenisleraar
Terwijl ik me wreef met Honderd Sonnetten van Liefde tussen mijn benen
Gemanificeerd, niemand was ooit meer een motor dan ik in mijn bureau
In die tijd, verwijdde ik de epilogen
Met kwijlend pragmatisme van golven
In die jaren was ik de commandante
Ik bestuurde mijn eigen vlees met gemilitariseerde autoriteit

Caravaan van de dood, zeiden ze op tv
En ik stierf om me aan te sluiten bij de carnaval die onder de broek van de geschiedenisleraar zat
Ik kende hem vrij goed
Van de schaduw in het kaki, ik was de president
Beter stopte ik met denken aan de nectar en ging verder met het brood met ei
Wat een gewoon voedsel voor deze luxe hotel, dacht ik
Wat een kutziekte deze anxiolytica
Ik hing er zo aan dat ik, in de hang, vroeg of hij naar binnen kon komen
Ik had meer plezier toen ik overvallen werd
En ja, ik viel weer in de verslaving, met een trommelroffel

Beter kleedde ik me aan: Dit is geen liefde bedrijven, dacht ik
Het lijkt meer op heavy metal
Elke man met wie ik naar bed ging
Is verliefd op haar geworden en is met mij opgestaan
Maar, op de dag van mijn dood
Op de dag van mijn dood, ga ik in eerste klas
En zij zullen een feest van geween houden omdat ze me eindelijk met witte ogen zullen zien
Het zal een magnifieke bruiloft zijn, mijn vader en mijn pedofiele vrienden zullen er zijn
En miljoenen met daddy issues zullen uit de lucht komen vallen

Ik neem een koffie, plotseling regent het
Maar niet met de zin die ik wil
Deze middelmatigheid, de vochtigheid, herinnert me aan zijn goede morgen kus
Mijn favoriete klimaat is seks
Sprekend over genitalicidios, componeerde ik een lied
Over de ingewikkelde buitenlandse relaties van een vrouw in de dagelijkse realiteit van misbruik
Ik, als immorele attaché, diplomatiek in het hoofdvers
Terwijl ik huilde, terwijl ik huilde
Terwijl ik huilde, terwijl ik me herinnerde
Terwijl ik mezelf de schuld gaf
Declameerde ik

Ik kotste alsof die daad mijn kruis schoonmaakte
Ik waste me honderdvijftig en acht keer met zeep en wijwater
Het waren honderdvijftig en acht steekwonden
Ik voelde ze terwijl hij in mijn nek ademde
Ik geloof dat het ongeveer anderhalve minuut duurde
Maar het voelde als een hele dood
De volgende dag ging ik naar school
Ik liet de zoom van het uniform los
Ontbijt met brood en jam
In de geschiedenisles spraken ze over de verovering