Gamushara

De asfalt die gromt onder mijn voeten
Dromen smelten, een zwerm mieren die zoemt
Als het instinct om juist te leven klopt
Waarom ben ik hier, wat doe ik hier?

Sorry, geen verwachtingen meer
Ik kan het zelf wel, dat is wat ik leer

Het maakt niet uit, alleen maar onzin
Leef in deze nepwereld, zo vol van schijn
Niet voor iemand anders, nu nog niet
Totdat ik mezelf echt kan zijn

Stilstand voelt als een thuis voor mij
De drukke stad beweegt, altijd voorbij
Een nacht die me dreigt te overspoelen
Met een blik naar de lucht, één ster die gloeit

Ik ga vooruit, maar weet niet wat voorwaarts is
Ik begrijp het niet, het is zo verwarrend

Het maakt niet uit, wat morgen brengt
Ik kan alleen leven door het nu te omarmen
Ik wil niemand de schuld geven
Mijn eigen pad moet ik bewandelen

Waarom krimp je ineen, wat is je angst?

Het maakt niet uit, alleen maar onzin
Leef in deze nepwereld, zo vol van schijn
Niet voor iemand anders, nu nog niet
Totdat ik mezelf echt kan zijn

Onverzettelijk, schop de grond weg
De stemmen in mijn lichaam spreiden hun vleugels
Welke toekomst zal ik dansen, de wind snijdend
Totdat ik mezelf voorbijstreef.