Nenhuma Estrela Caiu

Ramen die me scheiden
Van de koude middagwind
In een hoek van stilte
Waar de gebaren van het denken
De balken van een brug zijn
Die ik blijf werpen

Kom, nacht, met je boodschap
Je donkere natuur
Misschien ontbreekt de maan niet
Of komt de regen van sterren
Het enige wat nodig is, is dat de slaap ontwaakt
De droom die ze laat zien

Ik open eindelijk de ramen
En de koude wind vergeet
Geen enkele ster is gevallen
En de maan hielp me niet
Maar de roodharige dageraad
Verscheint achter de brug