Bugiardo E Incosciente

Jij slaapt en ik ben hier, al zo lang als ik weet.
Ik weet dat ik verdrink in de haat die ik heb.
Af en toe voel je me ontwaken, maar dan
denk ik erover na en zeg ik nee, nu beter niet.
Ik kijk naar je terwijl je daar verlaten ligt,
haat alles aan jou nu zo.
en ik zal het je toeschreeuwen en je zult weten waarom,
er is niets hier dat ik van jou zou redden.
Zeker, zo van dichtbij lijkt het alsof je
een kinderlijke uitstraling hebt.
Zeker, zo van dichtbij, zo dichtbij, wat een kind ben jij.
Ik kijk naar de ogen die je hebt en de wimpers die je hebt,
de lange wimpers waarin je mij gevangen hield,
bedrieger meer dan ooit en onbezorgd meer dan ooit.
Wat een verdriet voor een liefde met jou,
en ik haat je nog meer omdat je aan de anderen
nooit de sombere en donkere dagen hebt gegeven,
die zeker niet, renden hier niet
om jou te troosten, maar ik, domme wel.
En je zo te zien, zo dichtbij, zo dichtbij,
heeft het een kinderlijke uitstraling.
En je zo te zien, zo dichtbij, zo dichtbij,
heeft het een kinderlijke uitstraling.
Ik haat je en over een tijdje, als je wakker wordt,
stop, zwijg, zo nutteloos nu.
en kies voor jou die woorden die
meer pijn doen, die dieper gaan.
Ik ga weg, zal ik zeggen, maar ik heb spijt,
jou liefgehad zonder een echte reden.
Ik weet niet wat ik zou geven om nooit te hoeven
denken dat ik bij jou ben geweest.
En je zo te zien, zo dichtbij,
heeft het een kinderlijke uitstraling.
En je zo te zien, zo dichtbij, wat een kind ben jij.
Je beweegt en ik weet al dat je een zucht zult geven,
je hoofd zal draaien, je vuisten zal spreiden
en over een seconde zul je je mond openen
en als je dan wakker bent, zul je mijn naam zeggen.
Kijk, ik ben hier, ik buig me over jou,
maar deze keer, nee, geef niet toe, want
bijna zoet weet je dat je kunt schreeuwen.