Lucía (part. Soledad)

(Te-te-te-te-te-te-te-te-te-te—)
(Je komt uitdagend aan, gooi er een—)
(Uh-uh-uh-uh)
(Ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah)
(Ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah, ah)
(Als je verloren bent in de lucht, daar is het)
(De lucht, daar is het)

Achter de duisternis en bij het vallen van de nacht
Zag ik je rondspringen, ik volgde je voetstappen
Jij bent de legende die gehoord moet worden
Jij bent het licht van het bos dat me verblindde

Ik neem je mee over de paden, als een doorn die blijft hangen
Aan mijn stappen
Ik neem je mee over de paden, als een doorn die blijft hangen

Mijn Lucía van de nachten, witte duivel van mijn dagen
Demon die je leidt door het bloedverbond
Van mijn armen, mevrouw Karma, zuig je ziel en energie
Als ze mijn geloof en hoop op een altaar hebben gelegd, was het Lucía
Als ze mijn geloof en hoop op een altaar hebben gelegd, was het Lucía

Mijn lichaam doet pijn en ik zie niet goed
Lichten flitsen dat alles donker gaat worden
Je spreekt zachtjes, suggereert liefde
Met een treurige blik, Lucía werd een lied

Ik neem je mee over de paden als een doorn die blijft hangen
Aan mijn stappen
Ik neem je mee over de paden als een doorn die blijft hangen

Mijn Lucía van de nachten, witte duivel van mijn dagen
Demon die je leidt door het bloedverbond
Van mijn armen, mevrouw Karma, zuig je ziel en energie
Als ze mijn geloof en hoop op een altaar hebben gelegd, was het Lucía
Als ze mijn geloof en hoop op een altaar hebben gelegd, was het Lucía

(Als je verloren bent in de lucht)

(Gooi er een drankje in)