S.I.U.

Schattig en treurig struikelend, van jou
De geur van de doodsstrijd
Bescheiden en eenvoudig buigend, voor jou
Het spijt me, een slechte smoes

In de eerste plaats begon het met een nonchalante
Jouw tijdelijke plek is zo gemaakt
Nou, het is allemaal jammer, van alles, wat een gedoe
Het is tijd om te beseffen, vaag en onduidelijk

In deze wereld, zo vastgelegd
Is dit genoeg? Of is het niet genoeg?
De kinderen van de mens, allemaal

De geboorte is alles
Als je de loterij verliest
Is er alleen eenzaamheid en machteloosheid
Dit is het leven (wow)

Liefde voor de slechtste slachtoffers
Liefde voor de slechtste slachtoffers
Liefde voor de slechtste slachtoffers
Liefde voor de slechtste slachtoffers

Ik wil het je geven, maar
Van jou, die luid en dramatisch schreeuwt
Over de overvloed die overvloedig is
Gedwongen, arm, lokkend, voor jou

Is het niet de grens? De mensenwereld
Waarom ben je zo jaloers op dat kind?
Of ben je diep van binnen jaloers?
Nou, zijn we niet allemaal gelijk? Die pijnlijke hersenen

Laten we maar eens klagen, de loterij
In jouw vastgestelde pad
Het doet er voor mij niet meer toe, de welkomstparty voor de wedergeboorte
Vliegen die zich verzamelen, een schildpad die nadert